POWRÓT

Zamknął drzwi
domu bez ścian
Zdjął swoją nagość
Umył się
choć wody i mydła
nie było

Wytarł twarz i ręce
których nie ma

Zjadł kolację
krusząc ostatni ząb
nowej szczęki
Położył się spać
ze swoim marzeniem

śnił
że wreszcie po latach
wrócił

DO SAMEGO SIEBIE

WIATR

gorzko! gorzko!
krzyczysz przez sen

zanim jasność otworzy okno
noc przycina włosy
wierzby
która płacze płacze

PRZEGRANE ŻYCIE

Przegrane życie
trzeba umieć przegrać
ponosząc klęski
i w dzień
i w nocy

upadłym krokiem
brnąc
ciągle do tyłu
do śmierci przegranej
od poczęcia momentu

TAK NAPRAWDĘ

Tak naprawdę
imię mam
inne

a boga
może nie mam
wcale

kto wie
może lepiej
byłoby na świecie

bez imion
bez bogów
bez świadomości

człowieka

* * * (szklanka earl grey'a...)

szklanka earl grey'a
stos spalonych papierosów
garść tabletek

kompromis sokratesa
przyćmione tu i teraz
drżenie rąk

skrzypce einsteina
bicie serca
trzy głębsze

klucz sartre'a
długonoga brunetka
krople krwi

zegar spinozy
pusta koperta
ucieczka snu

drwina norwida
ostatnia triada
wschód słońca

ELEGANTISSIMA

Ma długie
brunatne
włosy

Ma szary
przekrzywiony
maszt

Nie widać twarzy
ani
nóg

tylko krople
łez

MARTWA NATURA

na ścianach
puste ramy

na parkiecie
krople krwi

a w ręce
rozdartej na pół
damy pik
płonie
zapieczętowana talia
kart

MŁYN

Tylko słońce
schowane za
widnokręgiem

pozostało

młyńskie koło
wieczna
noc

wchłonęła

oj długo
by je
szukać

długo...

PANI

Od lat
czyta
książkę

włosy
przemalowane
na biało

tylko
świece
zapalić

lub
pacierz
odmówić